Hoi! Ik zie dat iemand al een vrij uitgebreide reactie heeft gegeven, ik doe even een korte aanvulling: je hebt tot nu toe inderdaad een verkeeld beeld van anarchisme. Anarchisme is namelijk het streven naar een samenleving zonder onderdrukking. Dat betekent dat vormen van onderdrukking zoals verkrachting of moord helemaal niet getolereerd worden in anarchie en dat iemand die iets doet wat helemaal niet oke is, zeker niet " vrij rond zal blijven lopen" . Van boven opgelegde wetten wijst het anarchisme inderdaad af (= wetten die dus geen afspraken zijn die gemaakt zijn op basis van gelijkwaardige consensus, maar wetten die opgeschreven zijn door koningen, machtige rijke mensen of door politici die via indirecte zogenaamd democratische processen gekozen zijn maar waarbij er altijd sprake blijft van een onrechtvaardige klassemaatschappij, van leugens vertellen en van structurele ongelijkheid). Afspraken die op een gelijkwaardige manier tussen mensen en groepen ontstaan (zoals: " we accepteren geen racisme, we accepteren geen seksisme, we accepteren geen queerfobie, geen transfobie, geen validisme, we accepteren geen seksueel geweld, we accepteren geen dierenmishandeling, we accepteren geen onderdrukking - en we zullen allemaal op een pro-actieve manier ons best doen om alle vormen van onderdrukking tegen te gaan), staan juist aan de basis van een anarchische samenleving. Ik zie dat je in je reactie iets zegt over " eigen rechter spelen" (ik begrijp niet helemaal wat je met die zin bedoelt, wil je het misschien toelichten?). Als anarchist (en als feminist, in het verlengde daarvan) vind ik juist dat een rechter degene is die voor rechter " speelt", en dat ik de " echte" rechter ben over mijn eigen lichaam. De natuur heeft het toch zo geregeld dat ik mijn eigen lichaam en hoofd automatisch bestuur? Dus iemand anders bestuurt mij ook niet :) Ik kan het zelf beter inschatten. Er is een verschil tussen grenzen aangeven en op een totalitaire manier de baas spelen over iemand anders. Het idee dat er een “leider” moet zijn is onzinnig, en autoriteit leidt er vaak toe dat mensen geen verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen daden, maar ook dat ze zich heel machteloos en verdrietig voelen - omdat ze ook niet echt meer de “baas” kunnen zijn over zichzelf. Een samenleving met politie is een samenleving gebaseerd op dwang. Wat is anarchisme dan? Anarchisme is dus “zelfbestuur”. Dat houdt geen gebrek aan moraliteit of straffeloosheid in. In een wereld zonder politie zal er een hoop minder mis gaan (de grootste “criminelen” zijn de politie en de rechters zelf, als je het mij vraagt). Maar dat wil niet zeggen dat alles van een leien dakje zal gaan: mocht er iets gebeuren wat niet de bedoeling is, dan zijn er verschillende dingen die je kan doen. Je kunt bijvoorbeeld direct reageren op de dader. Dit heet ook wel “zelfverdediging”. Maar in de samenleving waar we nu in leven, wordt zelfverdediging juist gecriminaliseerd. Een verkrachtingsslachtoffer dat de dader aanvalt, krijgt vaak meer straf dan de dader zelf (door politie en rechter). Sprake van “rechtvaardigheid” is er in dit systeem dus niet! Andere dingen die je kunt doen in een anarchische samenleving, is het starten van een zogenaamd “accountibility process” (=aansprakelijkheidsproces). Dit betekent dat je in gesprek gaat met de dader om verder te kijken naar vervolgstappen. De wensen van het slachtoffer staan daarbij centraal (de dader staat dus niet centraal, even voor de duidelijkheid, het gaat niet om diegene - wel hoop je op verandering misschien). Iets anders wat ik toe zou willen voegen aan dit verhaal: anarchisten zijn tegen gevangenissen. Ik heb zelf ook wel eens vast gezeten en ik kan je verzekeren: de gevangenis is een vorm van psychische marteling die heel, heel ver gaat. Het is niet een “hotel” zoals de politie de typsiche “brave burger” graag doet geloven: het is een onverdraaglijke situatie en bovendien heb je vrijwel geen rechten als gevangene (recht op medische zorg? voldoende eten? dacht het niet - en ook niet in het jaar 2021). Ik ben persoonlijk van mening dat een verkrachter daar ook niet beter van wordt - het zorgt eerder voor zelfmedelijden bij iemand die uberhaupt al te egocentrisch bezig is, dan dat het voor meer empathie of begrip zorgt - maar ik zou ook willen benadrukken dat het overgrote deel van de mensen die in de gevangenis zit, “onschuldig” is (in die zin, dat ze daar zitten voor onzinnige dingen zoals " diefstal" of voor in verzet komen tegen hun onderdrukker door bijvoorbeeld in opstand te komen tegen politie). Gevangenissen moeten bovendien gebouwd en bewaakt worden - en wie gaat dat nou vrijwillig doen? Als je kijkt naar wat er echt achter het gevangeniswezen zit? Geld. Er wordt aan gevangenissen gewoon heel veel geld verdiend, voornamelijk door mensen die al miljonair zijn. Gevangenen die langer vastzitten moeten vaak dwangarbeid verrichten en daar wordt de baas van het bedrijf (bijvoorbeeld HEMA of Schulp) dan weer slapend rijk van. De tweede reden is repressie of “chantage”: veel normale mensen zijn het niet eens met de oorlog, ongelijkheid, slechte toegang tot gezondheidszorg, discriminatie, haat naar vluchtelingen, eenzaamheid, klimaatverandering etc. Er zijn heel veel dingen die we er zelf aan zouden kunnen doen om de wereld beter te maken: maar dat is vaak illegaal (een bos bezetten om te voorkomen dat het gekapt wordt, dat is strafbaar, leegstaande panden bewonen i.v.m. dakloosheid is strafbaar, veel vormen van protesteren zijn strafbaar, iemand gratis medicijnen geven die bovendien getest zijn en die gewoon veilig zijn, dat is vaak strafbaar en dat heet dan ineens drugshandel terwijl je er niet eens geld voor vraagt, etcetera etcetera). De bestaande wetgeving, de politie, de rechters en de gevangenissen lijken maar 1 doel te hebben: voorkomen dat mensen in opstand komen. Zorgen dat alles hetzelfde blijft. En dat is moelijk te bevechten want de gevangenis is oprecht superkut. Zo worden wij allemaal gechanteerd door dit systeem. We doen als anarchisten (en andere mensen die zich niet zo identificeren maar die ook toffe dingen proberen) natuurlijk wel ons best om er iets aan te doen :) Maar af en toe voelt het uitzichtloos. Het is dus logisch dat anarchisten tegen wetgeving zijn: maar dat betekent dus niet dat ze tegen het idee zijn van onderling afspraken maken. Onderdrukkend gedrag heeft in de anarchie wel degelijk consequenties voor de dader(s): het is juist in deze kapitalistische wereld dat de daders van oorlog, opsluiting, discriminatie en geweld ermee wegkomen en er ook weer mee doorgaan. Het verbaast me trouwens niks dat je school je “verkeerd” geinformeerd heeft over het anarchisme: scholen hebben vaak een institutioneel karakter en schoolboeken vertellen wel vaker leugens, ook over het slavernijverleden en het (neo)koloniale heden, bijvoorbeeld. Ik hoop dat mijn reactie je wat inzicht geeft over de anarchistische beweging, een simpele bron die ik je aan kan raden is www.anarchisme.nl . Je kunt daar ook allerlei gratis brochures downloaden, succes!

Hoi @Asb@forum.forumvooranarchisme.nl bedankt voor je vraag.

Het is een vrij groot topic dus wil als je er meer over wilt lezen zou je hier terecht kunnen: https://theanarchistlibrary.org/library/peter-gelderloos-anarchy-works#toc41

Maar zal er een antwoord op proberen te geven. Misschien is het beste om om je heen te kijken in je eigen leef omgeving en je dan voor te stellen dat agenten niet zouden bestaan. Wat zou er in jouw omgeving dan gebeuren wat mensen zou aanzetten om andere mensen te vermoorden? Er wonen waarschijnlijk wel meer dan 10 mensen in je straat dus volgens jou zou één van die mensen een andere buurman vermoorden. Hoe groot is die kans dat iemand een neiging krijgt om iemand te vermoorden? Ik kan me namelijk niet voorstellen als ik mij buren inbeeld dat ze een andere buurman zouden vermoorden alleen omdat de politie er niet zou zijn.

Sterker nog mijn buren helpen elkaar dagelijks. Soms met de vuilnisbakken voor de duur te zetten als ze geleegd zijn etc. Dit doen ze niet omdat ze anders gestraft zouden worden, maar uit solidariteit en wederzijdse hulp.

Meestal moet er zich eerst een conflict voor doen voor dat mensen echt gewelddadig worden tegen over elkaar. Dan kunnen we ons afvragen waar over de meeste conflicten bestaan in de maatschappij. Als we terug kijken naar onze eigen straten waar we wonen is het misschien omdat iemand een stuk tuin van iemand anders inpikt. Maar waarom zou die gene dat doen? Waarschijnlijk omdat die een schaarste aan tuin denkt te hebben. Dit is dus een behoefte die die persoon heeft. Als je gaat kijken naar de meeste criminaliteit zie je dat het 99% gaat om het vullen van behoeftes. Mensen voelen een schaarste en zijn er bereid voor dat te stelen. Maar zelden door een puur slecht gevoel om mensen pijn te doen of om de handeling zelf.

Ons huidige economische systeem (kapitalisme) zit zo in elkaar dat een kleine groep mensen al het grond, fabrieken, winkels en panden bezitten. Waar mee ze geld verdienen het aan arbeiders te verhuren of hun in de winkels of fabrieken te laten werken. Dit creëert een kunstmatige schaarse. Omdat een grotendeels van onze inkomen en onze huur verdwijnt in de zakken van die gene die alles bezitten. Hierdoor word onze huur, gezondheids-verzekeringen, eten etc steeds duurder omdat steeds meer geld uit de economie hoger in de kapitalistische piramide verdwijnt.

Hier door bestaat er dus steeds meer schaarste bij mensen en voelen ze zich meer gedreven criminaliteit of dingen van andere mensen af te pakken. Dit alles zet ook psychisch steeds meer druk op mensen. In onze huidige tijd is deze schaarste de default. Naar maten de ongelijkheid toe neemt zal criminaliteit, slechte gezondheid en geweld allemaal stijgen.

Hier is al genoeg onderzoek naar gedaan, hier is een artikel van Gregman daar over: https://decorrespondent.nl/388/99-problemen-1-oorzaak/23846767120-4cdbb341

Dus om het nog even samen te vatten. Mensen zijn van naturen niet gewelddadig. Sinds het begin van de mensheid hebben we zonder politie geleefd en hebben stammen, dorpen en grotere steden zonder politie geleefd maar toch konden ze allemaal leven in vrede met elkaar. Alleen als er grote schaarse heerst worden mensen tegen elkaar op gezet en kunnen ze vijandig worden tegen over elkaar. Zoals er gebeurd onder kapitalisme. Waar we dus naar moeten streven is een samenleving waar ieders behoeften voorzien word. En er geen reden is om iets bij je buurman weg te pikken.

Ten slot heb ik nog een levens echt voorbeeld voor je van een anarcho-comunistisch of beter gezegd misschien libitair-socialistisch dorp in Spanje die de politie hebben afgeschaft. https://vimeo.com/40515625

We hebben trouwens ook een discussie telegram groep die behoorlijk levendig is mocht je het allemaal interessant vinden. Laat maar weten als je daar bij zou willen.

Cheers